Archiwum luty 2004


lut 24 2004 Cień
Komentarze: 3

Kobieta podobna jest do cienia.

Jeśli ją ścigasz - ucieka,

jeśli ty uciekasz - idzie za tobą...

 

ava : :
lut 20 2004 +++
Komentarze: 8

Przeczytałam kilka notek z różnych blogów... tak sobie zaczęłam myśleć na temat samotności... i dochodzę do wniosków...  że trzeba potrafić żyć samotnie.... czasem ludzie są skazywani na to przez innych... a czasem sami tego chcą... jeśli sami chcą... to muszą to umieć... bo inaczej to nie ma sensu....  załóżmy że ja chciałabym żyć w samotności....   żyć sama dla siebie.... to nie mogłabym potrzebować innych.... nie mogłabym marudzić jak mi źle że jestem samotna... że nikt mnie nie lubi itp. ...  w końcu sama chciałam... to czemu teraz marudzę ?! więc takie coś nie ma sensu : / ...  ale gdybym cieszyła się z tego że w końcu ludzie dają mi spokój.... ze mam czas dla siebie a nie ciągle dla innych....  nie użalam się nad sobą....   itp.   wtedy to moim zdaniem ma sens... znam takie osoby... które się skazały same na samotność.. bo tak chciały... ale nie potrafiły tak żyć... a znam jedną ... która potrafiła...

ava : :
lut 18 2004 Jaskinia Ankalagona Czarnego
Komentarze: 2

Tędy możesz wejść do jaskini Ankalagona Czarnego...
o ile się nie bois
  

No więc?

ava : :
lut 11 2004 Kto tu jest zwierzęciem?
Komentarze: 3

       

 

Idziesz ulicą i nagle z pod kół samochodu wypada lis. Ale ty już nie możesz mu pomóc... Mijasz w parku strojne kobiety w drogich futrach... Czy nadal myślisz, że zwierzę nie jest rzeczą, czy zaczynasz wątpić w to coraz bardziej? Jeśli weźmiesz zagłodzonego psa i zapewnisz mu dobrobyt, nie ugryzie cię. To podstawowa różnica między psami a ludźmi...

ava : :
lut 07 2004 Arachnofobia...
Komentarze: 3

Arachnofobia- chorobliwy lęk przed pająkami. Pochodzi od imienia Arachne (albo Arachna, grom ją wie). Była to grecka tkaczka, która chciała udowodnić Atenie, ze tka lepiej od niej, co okazało się prawdą. Bogini się wkurzyła i zamieniła dziewczynę w pająka. 

Arachnofobia to paniczny, nieuzasadniony lęk przed pająkami. Cierpią na nią nie tylko ludzie, ale także małpy. Niektórzy próbują to tłumaczyć instynktowną, zapisaną w genach reakcją na zagrożenie. Zwłaszcza kobiety mogą być na tym punkcie przewrażliwione, bo ich zadaniem jest m.in. ochrona małych dzieci.

A dlaczego się boimy? Pająki są szybkie, mają aż osiem owłosionych nóg, które często są bardzo długie i cienkie. Wykazują pewien rodzaj inteligencji: pająk, który żeruje w ciemnym pomieszczeniu (np. na ścianie pokoju), po zaświeceniu światła schowa się w ciemne miejsce (np. za szafę). Pajęczyny tych zwierząt na wielu strychach mogą mieć rozpiętość nawet metra. Nieprzyjemnie jest spacerować po lesie, gdy mijając każde drzewo, natrafiamy na sieć krzyżaka. Jest też wiele jadowitych pająków. I to właśnie one odpowiadają za nasz strach także przed małymi, zupełnie nieszkodliwymi pająkami domowymi. Te są nawet pożyteczne - chwytają w sieć i zjadają uciążliwe owady, tj. muchy i komary.

Jedynym sposobem wyleczenia z arachnofobii jest konfrontacja chorego z przedmiotem jego strachu - z wielkim, włochatym pająkiem. Na początku może to być jedynie fotografia, a po uzyskaniu większej pewności siebie - żywy pająk.


Jednak czasem strach przed ośmionogiem jest jak najbardziej uzasadniony i zdrowy - niektóre są bardzo jadowite.

 

ava : :